حال آنکه پیامبر صَلَّى اللَّهِ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ می فرماید:[ إِيَّاكُمْ وَمُحْدَثَاتِ الْأُمُورِ، فَإِنَّ كُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ، وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ] [1]                        

«از بدعات (دینی) بپرهیزید، چون هر چیزی که در دین ایجاد  شود بدعت نام دارد و هر بدعتی به گمراهی ختم می شود».

 در جای دیگری فرموده است:[ مَنْ أَحْدَثَ فِي أَمْرِنَا هَذَا مَا لَيْسَ مِنْهُ فَهُوَ رَدٌّ][2]                                               

« هر کس چیزی را در دین ما ایجاد کند آن چیز مردود است»

جلساتی که برای تعظيم و بزرگداشت فرد یا امید برای کسب برکت از او و دريافت ثواب برگزار مي شود، مانند: برپایی جشن میلاد پیامبر صَلَّى اللَّهِ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ ، امام حسین رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ و میلاد شيخ بدوی و... و تعظیم ایام و شب های خاصی جهت کسب ثواب مانند جشن گرفتن در نیمه ي شعبان، شب اسراء و معراج و امثال اینها بدعت بودن چنين مواردي واضح و آشکار است. ولی اگر از این مراسم و جشن ها قصد تبرک و دريافت ثواب کرده نشود باز هم جائز نیستند. چون اینها نوعی همرنگی و تشابه با کفار است و سبب ميل و رغبت به سوی جشن های حرام دیگری می شوند، لذا ترك اين كارها به منزله ي بستن دروازه ي شرّ و فساد است كه بايد از آنها جلوگيري شود.

  رسول الله صَلَّى اللَّهِ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ در مورد مشابهت با کفار چنین فرموده اند: [مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ فَهُوَ مِنْهُمْ ][1] (هر کس خودش را به گروهی مشابهت کند از همان گروه است)

ثانياً: تلاوت قرآن از بهترین نیکیها و اعمال صالح است، لیکن خواندن قرآن برای ختم جلسات توأم با بدعت جائز نیست. چون این کار نوعی اهانت به قرآن محسوب می شود. در حقیقت قرار دادن قرآن در غیر جایگاه واقعی اش است. خواندن اشعار و سرود هایی در مدح پیامبر صَلَّى اللَّهِ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ اگر از غلو و مطالب گزاف خالی باشند، جائز است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: